ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΙΔΡΥΣΗΣ ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΙΔΡΥΣΗΣ ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ¹

Του Νίκου Κ. Λιόλιου, Γεν. Γραμματέα,  προ Προέδρου του Ρ.Ο. Ιωαννίνων 2007-2008
και Βοηθού Διοικητή 2016-2017 & 2018-2019

                                                                                                    

Ο Ροταριανός Όμιλος Ιωαννίνων που ιδρύθηκε το 1972 κλείνει φέτος 49 χρόνια σημαντικής προσφοράς και δράσης.

Οι προσπάθειες όμως για ίδρυση Ροταριανού Ομίλου στην πόλη μας είχαν αρχίσει από τις αρχές του 1940.

Στο Παλαιό Βιβλίο Σωματείων του Πρωτοδικείου Ιωαννίνων είναι καταχωρημένα τα παρακάτω στοιχεία²:

«ΤΙΤΛΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ: Ροταριανός Όμιλος Ιωαννίνων.

ΕΔΡΑ: Ιωάννινα.

ΣΚΟΠΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ: 1) Ενίσχυσις και προαγωγή του ιδεώδους του υπηρετείν τον πλησίον 2) Των υψηλών ηθικών αρχών εις πάσαν εκδήλωσιν, ατομικήν, επαγγελματικήν και κοινωνικήν 3) της αναπτύξεως της αξίας παντός ως μέσο προς υπηρεσίαν πλησίου κλπ..».

Το καταστατικό υποβλήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1940 στο Πρωτοδικείο και εγκρίθηκε στις 20 Μαρτίου 1940. Καταχωρήθηκε στις 30 Μαρτίου 1940 και θεωρήθηκε για το πρώτο τρίμηνο στις 20 Απριλίου του 1940.

Αμέσως μετά την έγκριση του Καταστατικού αρχίζουν οι επίσημες συνεστιάσεις των μελών τού Ομίλου κάθε Τρίτη βράδυ στο εστιατόριο «Ελλάς» που βρισκόταν στην οδό Αβέρωφ εκεί που ήταν μέχρι πρότινος τα Goody’s.

Στη συνεστίαση που έγινε στις 26 Μαρτίου 1940 μίλησε ο Νικόλαος Ζυγούρης με θέμα «Το γάλα και τα εξ’ αυτού προϊόντα»³.

Στις 2 Απριλίου 1940 ανεβαίνει στο Ροταριανό Βήμα ο «φαρμακοποιός Κωνσταντίνος Ιωαννίδης και αναπτύσσει το θέμα «περί βιταμινών και ορμονών»⁴.

Στις 16 Απριλίου μίλησε στη συνεστίαση ο καθηγητής Φυσικών της Ζωσιμαίας Σχολής, Κλέαρχος Στάρας, με θέμα «περί ραδιοφώνου»⁵.

Τη συνεστίαση που έγινε στις 28 Μαΐου 1940, τίμησε με την παρουσία του και ο Αναπληρωτής Υπουργού Γενικού Διοικητή Ηπείρου, Φιλοσοφόπουλος, επίτιμο μέλος του Ομίλου. Σ’ αυτή τη συνεστίαση μίλησε ο Μέραρχος, Στρατηγός Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, επίτιμο μέλος του Ομίλου, με θέμα: στρατιωτικά ανέκδοτα»⁶.

Στη συνεστίαση στις 4 Ιουνίου 1940 ο καθηγητής, Νικόλαος Βολονάσης, φιλόλογος στη Ζωσιμαία Σχολή, αναπτύσσει το θέμα: «Ακριτική ποίησις»⁷.

Την Τρίτη 16 Ιουλίου 1940 ο γραμματέας του Ομίλου Μουλαϊμίδης ανακοινώνει τα ονόματα των Διοικητικών Συμβουλίων των Ροταριανών Ομίλων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.

«Επίσης ανεκοίνωσε ότι προ ημερών παρεπεδήμει εις την πόλιν μας ο Ροταριανός Μελανόπουλος, δικηγόρος εν Κερκύρα, του οποίου και διεβίβασεν ο Ροταριανός Γραμματεύς τους Ροταριανούς χαιρετισμούς. Ακολούθως εγένετο εκλογή νέου Ροταριανού μέλους του κ. Σπύρου Καβάγια, και κατόπιν εγένοντο αρχαιρεσίαι διά την ανάδειξιν Διοικητικού Συμβουλίου. Εξελέγησαν ο Ροταριανός Β. Μιχαηλίδης πρόεδρος, ο Ροταριανός Χρ. Σούλης αντιπρόεδρος, ο Ροταριανός Γ. Μουλαϊμίδης γραμματεύς, ο Ροταριανός Ζέρμης ταμίας και οι Ροταριανοί Γ. Κραψίτης, Κων. Ιωαννίδης και Ν. Ζυγούρης μέλη. Μετά τας εκλογάς ο Ροταριανός Μιχ. Μητσόπουλος ωμίλησεν περί δενδροκαλλιεργείας»⁸.

Ο Αχιλλέας Χρήστου στις 23 Ιουλίου 1940 μιλάει με το γενικό τίτλο «Διάφορα Προβλήματα» και τη συνεστίαση τιμά με την παρουσία του ο Φιλοσοφόπουλος ως επίτιμο μέλος⁹.

Η συνεστίαση της 30^ης Ιουλίου 1940 φαίνεται ότι είναι και η τελευταία του πρώτου αυτού Ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων¹⁰.

Με τα πολεμικά γεγονότα του 1940 σταμάτησαν οι συνεστιάσεις και οι όποιες δραστηριότητές του¹¹ και ύστερα από 30 χρόνια με τη με αριθμό 201 του 1970 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ιωαννίνων διατάχτηκε και τυπικά η διάλυσή του μαζί με άλλα 101 Σωματεία που είχαν έδρα την πόλη μας «ένεκεν της εκ της μακράς αδρανείας αυτών συναγομένης εγκαταλείψεως του σκοπού των…».

Ύστερα από 11 χρόνια, την Παρασκευή 22 Ιουνίου του 1951 έρχεται στα Ιωάννινα ο Γεώργιος Παπαθανασίου, πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών με σκοπό να μεταβεί στο χωριό Βασιλικό που το είχε υιοθετήσει ο Όμιλος Αθηνών για να δώσει Βραβεία στους τρεις πρώτους μαθητές που πέτυχαν στις εξετάσεις, να μεριμνήσει για την καλλιέργεια προτύπου φυτωρίου μηλεών και καστανιών αλλά και να έρθει σε επαφή με τους Γιαννιώτες για να επανιδρυθεί ο Ροταριανός Όμιλος Ιωαννίνων.

Για την ίδρυση ή καλύτερα για την επανίδρυση Ροταριανού Ομίλου στα Γιάννενα είχε έρθει ο ροταριανός Πρόεδρος Παπαθανασίου σε συνεννόηση με το ροταριανό Βασίλειο Βοΐλα, Σύμβουλο του Διεθνούς Ρόταρυ στην Ελλάδα για να αναλάβει τη φροντίδα της επανίδρυσης.

Επισκέπτεται λοιπόν την ίδια μέρα, την Παρασκευή 22 Ιουνίου 1951 και περί ώραν 11^ην το Δήμαρχο Θεοδωρίδη και κάνει και «διαφόρους άλλας επαφάς  μετ’ άλλων επιλέκτων μελών της κοινωνίας μας και ελπίζει ότι θα ανασυσταθεί ο ως άνω Όμιλος…»¹². Οι επαφές συνεχίστηκαν και την επόμενη μέρα, Σάββατο 23 Ιουνίου 1951.

Τη Δευτέρα 25 Ιουνίου 1951 και ώρα 7 μ.μ. συγκεντρώνονται στην αίθουσα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου με επί κεφαλής το Δήμαρχο, εκπρόσωποι του εμπορικού, επιστημονικού και επαγγελματικού κόσμου για να αποφασίζουν την επανίδρυση Ροταριανού Ομίλου στα Γιάννενα¹³. Ανάμεσά τους και τέσσερις πρώην ροταριανοί: ο Ευθύμιος Τζάλλας, ο Νικόλαος Βολονάσης, ο Γεώργιος Κραψίτης και ο Αχιλλέας Χρήστου.

«… της συσκέψεως εξελέγη πρόεδρος ο κ. Ευθύμιος Τζάλλας, παλαιός Ροταριανός, ο οποίος και ανέπτυξε τον σκοπόν της συγκεντρώσεως. Μεθ’ ό εδόθη ο λόγος εις τον πρόεδρον του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών, ο οποίος ανεφέρθη εις τον σκοπόν του Ρόταρυ, ιδίως εις παραδείγματα πρακτικών εφαρμογών των ροταριανών ιδεωδών. Εν τέλει δε ετόνισε την μεγάλην αξίαν την οποίαν έχει η ίδρυσις Ροταριανού Ομίλου εις Ιωάννινα, σκοπούντος να εξυπηρετήση συμφέροντα της πόλεως ως και της Ηπείρου γενικώτερον…Μετά συζήτησιν οι παρόντες υπέγραψαν την ιδρυτικήν πράξιν και ενέκριναν το Καταστατικόν του Ροταριανού Ομίλου…»¹⁴.

Το καταστατικό το υπογράφουν τα παρακάτω ιδρυτικά μέλη: Θ. Θεοδωρίδης, Κ. Γκωλέτσης, Ε. Τζάλλας, Β. Λάππας, Ι. Σακελλαρίου, Ι. Μαντάς,  Γ. Βάντζιος, Γ. Ιωαννίδης, Χ. Υφαντής, Σ. Σταγκίκας, Μ. Λάππας, Α. Χρήστου, Γ. Κουρτελίδης, Α. Βλαχόπουλος, Μ. Μάνος, Σ. Φιλίππου, Δ. Πανίδης, Ε. Φακατσέλης, Γ. Κραψίτης και Ν. Βολονάσης και το προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο αποτελούμενο από τους Γεώργιο Βάντζιο, Ευθύμιο Τζάλλα, Σπυρίδωνα Φιλίππου, Μιχαήλ Λάππα και Χρήστο Υφαντή υποβάλλει στο Πρωτοδικείο Ιωαννίνων το Καταστατικό του Ομίλου για έγκριση.

Στο Παλαιό Βιβλίο Σωματείων του Πρωτοδικείου Ιωαννίνων με αύξοντα αριθμό 672 είναι καταχωρημένα τα παρακάτω στοιχεία:

«ΤΙΤΛΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ: Ροταριανός Όμιλος Ιωαννίνων

ΕΔΡΑ: Ιωάννινα

ΣΚΟΠΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ: Ενίσχυσις και προαγωγή του ιδεώδους του υπηρετείν τον πλησίον, ως ηθικής βάσεως πάσης εργασίας, της αναπτύξεως των προσωπικών σχέσεων φιλίας μεταξύ μελών ως μέσου εξυπηρετήσεως του κοινωνικού συνόλου, των υψηλών ηθικών αρχών εις πάσαν εκδήλωσιν ατομικήν, επαγγελματικήν, κοινωνικήν κλπ..» και καταχωρήθηκε με βάση την 297 απόφαση στις 26/9/1951.

          Ο Γεώργιος Παπαθανασίου, μόλις επέστρεψε στην Αθήνα ήλθε σε επαφή με τους υπεύθυνους του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και αφού συζήτησε το θέμα της ανακατασκευής της οδού Ιωαννίνων – Δωδώνης έλαβε την υπόσχεση ότι ο εν λόγω Οργανισμός θα δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον¹⁵.

          Ύστερα από λίγες μέρες ο Ροταριανός Όμιλος Αθηνών στέλνει αρκετά αντίτυπα του τέταρτου και πέμπτου τεύχους του περιοδικού του στα μέλη του ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων¹⁶.

Το Σάββατο 17 Νοεμβρίου 1951, γίνονται οι αρχαιρεσίες στο «Αμερικανικό Κέντρο Πληροφοριών» για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου¹⁷.

«Χθες μ. μ. κατόπιν προσκλήσεως του προέδρου της προσωρινής Δ. Επιτροπής κ. Γ. Βάντζιου, συνήλθον τα μέλη του επανασυσταθέντος Ροταριανού Ομίλου της πόλεώς μας προς εκλογήν Διοικητικού Συμβουλίου. Γενομένης δε μυστικής ψηφοφορίας, εξελέγησαν: Πρόεδρος ο κ. Γ. Κραψίτης, αντιπρόεδρος ο κ. Στέλιος Σταγκίκας, γενικός γραμματεύς ο κ. Ευθύμ. Τζάλλας, ταμίας ο κ. Αχ. Χρήστου, κοσμήτωρ ο Σπυρ. Φιλίππου και μέλη οι κ. κ. Μιχ. Λάππας και Ισίδ. Μαντάς»¹⁸.

Το Διοικητικό Συμβούλιο που συνήλθε την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 1951 ασχολήθηκε με οργανωτικά θέματα και ύστερα από συζήτηση παίρνει τις εξής αποφάσεις: 1) Η συνεστίαση των μελών να γίνεται κάθε δεκαπενθήμερο οπότε θα γίνονται και ομιλίες και 2) Να γίνει πρόγραμμα δράσεων¹⁹.

Η πρώτη συνεστίαση του επανασυσταθέντος Ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων πραγματοποιείται την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 1951, στο εστιατόριο «Ελλάς». «Η συνεστίασις έλαβε χώραν υπό την προεδρείαν του Ροταριανού Πρόεδρου Γεωργίου Κραψίτη. Κατά την συνεστίασιν συνεζητήθησαν και τα πλέον επείγοντα ζητήματα της στιγμής του Ομίλου ως η αναγνώρισίς του Διεθνώς, η ενίσχυσις εκδοθέντος τεύχους περιοδικού υπό του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών ως και ο καθορισμός της μηνιαίας συνδρομής. Μετά την λήψιν των σχετικών αποφάσεων ο ροταριανός πρόεδρος έθεσεν υπόψη των μελών του ομίλου ένα πρόγραμμα δράσεως του ομίλου, αναγόμενον εις την ανάπτυξιν των οικονομικών πόρων της Ηπείρου, την ανάπτυξιν του Τουρισμού και την συμβολήν του εις τας υπό του Κράτους καταβαλλομένας προσπαθείας εις τον τομέα της στεγάσεως και της αποκαταστάσεως των συμμοριοπλήκτων. Μετά προσεκτικήν συζήτησιν και την ανάπτυξιν της γνώμης παρ’ ενός εκάστου των ροταριανών της συνεστιάσεως επί ενός εκάστου των ανωτέρω θεμάτων, η ολομέλεια η οποία αποτελεί κατά το καταστατικόν και την Γενικήν Συνέλευσιν έλαβε κατά σειράν τας εξής αποφάσεις: 1) Να ενισχύση τας καταβαλλομένας προσπαθείας διά την εκμετάλλευσιν του δασικού πλούτου Ζαγορίου. 2) Να ενεργήση διά την  ανακατασκευήν της οδού Ιωαννίνων - Μαντείου Δωδώνης και την ανέγερσιν εκεί περιπτέρου. 3) Να αφιερώση τας προσπαθείας του προς ενίσχυσιν των κατοίκων Σουλίου. Επί του τελευταίου ο Όμιλος θα επανέλθη και κατά την δευτέραν αυτού συνεστίασιν»²⁰.

Δυστυχώς παρά τις προσπάθειές μας δεν μπορέσαμε να βρούμε αν πραγματοποιήθηκε άλλη συνεστίαση. 

Στην από 1.4.2003 επιστολή τού Συνταγματάρχη Δικ. Ε.Α. Βασίλη Καλαϊτζή - Μουντάκι, που απευθύνει προς το Ροταριανό Όμιλο Ιωαννίνων διαβάζουμε: "... Διότι γράφοντας στα Γιάννινα, τα "πρώτα στα γρόσια, στ' άρματα, μα (κυρίως και) στα Γράμματα", και τη δική μου προσωπική Ιστορία, κοντά σ' όλα τ' άλλα -μη αναφερόμενα κι ίσως λησμονημένα- τολμώ να ισχυρίζομαι ότι το 1952, αρχές του 1953 εδημιούργησα (να μου δικαιολογήσετε τον "ενικό", αλλά έτσι είναι) τον Πρώτο Ροταριανό Όμιλο Ιωαννίνων!!!

Συνεργάτες μου υπήρξαν: οι τέως Διοικηταί του Ενιαίου, τότε Rotary Ελλάδος Αείμνηστοι, τω όντι, Παναγής Σολωμός και Γεωργαλάς, οι οποίοι (αμφοτέρους είχα φιλοξενήσει, τούτου ένεκα, στα Γιάννινα και στη Σχολή Νηπιαγωγών Ιωαννίνων, στο Νησάκι, της οποίας Διευθύντρια ήτανε η σύζυγός μου Λιάνα) και, εκ των εντοπίων, οι μακαρίτες, πλέον Βασίλ. Λάππας Ιατρός-Διευθυντής Νοσ. Χατζηκώστα, Δημήτριος Κατσίλας (πατέρας του μετέπειτα Διοικητού μας Ιατρού Γεωργ. Κατσίλα, τότε ήταν πρόσκοπος) Ανωτερ. Στρατ. Αρχίατρος και Πρόεδρος του Παραρτ. Ερ. Σταυρού, ο Δημ. Σαλαμάγκας, γνωστός ιστοριοδίφης, ο Κίμων Τζάλλας (Συμβολαιογράφος) και ο αδελφός του Ελευθέρ. Ευθυμ. Τζάλλας, Εκδότης του «Ηιιειρ. Αγώνος.

Η πρώτη Συνεστίασις - Συνεδρίασις εγένετο εις την τότε «Λέσχη Διανοουμένων» που εστεγάζετο εις το άνω πάτωμα της Εθνικής, παλαιότερα, τραπέζης (ήδη Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης). Ο Τζάλλας εδημοσίευσε εκτενή είδηση και εκ μέρους παρεκκλησιαστικών οργανώσεων, των Ιωαννίνων, εδημιουργήθη αντίδρασις και ο τότε Μητροπολίτης Ιωαννίνων και Μέγας κατ' εμέ Ιεράρχης, με εκάλεσε -είχα αγαθώτατες σχέσεις μαζί του μέχρι του θανάτου του- ως και όλους τους Άλλους και μας παρεκάλεσε "φιλικώς και πατρικώς" ν' αναστείλουμε "πάσαν περαιτέρω ενέργειαν". Προς αποφυγήν τοπικών αντιδράσεων. Τούτο, σεβασμού ένεκα και επράξαμε ...".²¹

Από τα μέλη του πρώτου Ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων που ιδρύθηκε το 1940 χωρίς βέβαια να μπορέσει να πάρει τη Χάρτα αναγνώρισης από το Διεθνές Ρόταρυ, έχουμε τέσσαρα άτομα που πρωτοστατούν και ιδρύουν το 1951 για δεύτερη φορά Ροταριανό Όμιλο στα Γιάννενα, ενώ υπάρχει ο πρώτος. Είναι οι: Τζάλλας Ευθύμιος, Βολονάσης Νικόλαος, Κραψίτης Γεώργιος και Χρήστου Αχιλλέας.

Το 1972, ύστερα από 21 ολόκληρα χρόνια, γίνεται προσπάθεια για επανίδρυση του Ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων.

Ο Κώστας Σαφαρίκας, επιχειρηματίας ειδών λαϊκής τέχνης στα Ιωάννινα, βρίσκεται τον Ιούνιο του 1972 σε πανηγυρική συνεστίαση του Ρ.Ο. Νικαίας προσκαλεσμένος από κάποιο μέλος του. Εκεί ενθουσιάζεται από τη Ροταριανή Ιδέα και γυρίζοντας στα Ιωάννινα ρίχνει τον σπόρο...

Δημοσιεύει αμέσως στοv τοπικό τύπο μια μικρή είδηση, πως πρόκειται να ιδρυθεί ροταριανός Όμιλος στην πόλη μας και αναμένει..

Δεν περίμενε για πολύ. Σε λίγες μέρες ο κτηνίατρος Πάνος Μπέγκας τον επισκέπτεται στο γραφείο του και με ενθουσιασμό αποδέχεται την ιδέα και προσχωρεί στον υπό ίδρυση Όμιλο. Και από κοινού πλέον με τον Κώστα Σαφαρίκα προχωρούν.

Στις 14 Ιουλίου οι υποψήφιοι Ροταριανοί γίνονται 4 και στην «Πράσινη Ακτή» της Νταμπάτοβας βάζουν τις βάσεις του νέου Ομίλου.

Την άλλη Παρασκευή σης 21 Ιουλίου ο αριθμός των υποψηφίων και πάλι μεγαλώνει. Τώρα είναι 13 και αποφασίζουν πλέον οριστικά την ίδρυση του Ροταριανού Ομίλου. Αυτοί είναι οι Κ. Σαφαρίκας, Π. Μπέγκας, Κ. Τσακαλογιάννης και Σπ. Δασκαλόπουλο – οι αρχικοί – μαζί με τους νέους Κ. Αναγνωστόπουλο, Θ. Γεωργιάδη, Α. Λύτη, Α. Μπετούνη, Κ. Μπότσιο, Σ. Σιαφαρίκα, Ε. Τζάλλα, Δ. Τσέλιο και Δ. Χωραΐτη.

Το καταστατικό τού υπό ίδρυση Ομίλου ετοιμάζεται ταχύτατα και στις 30 Ιουλίου υπογράφεται από 24 μέλη.

Ο Κώστας Σαφαρίκας είχε τώρα κάθε δικαίωμα να νιώθει απόλυτα ικανοποιημένος. Ο σπόρος που έριξε, πριν καλά-καλά συμπληρωθεί μήνας, φύτρωσε και φούντωσε…

Άλλη μια ωραία συγκέντρωση - προκαταρκτική κι αυτή - γίνεται τις επόμενες μέρες. Στις 4 Αυγούστου 1972, 18 Γιαννιώτες με τις γυναίκες τους και δέκα Ροταριανοί του Ρ. Ομίλου Αγρινίου με τις γυναίκες τους, δέχονται τη Ροταριανή ζεστασιά που τους προσφέρουν τέσσερις Ροταριανοί του Ομίλου Νίκαιας με επικεφαλής τον πρόεδρό τους Στράτο Τσακαλίδη.

Σης 31 Αυγούστου εγκρίνεται το καταστατικό του Ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων από το Πρωτοδικείο Ιωαννίνων, καταρτίζεται το πρώτο προσω­ρινό διοικητικό συμβούλιο κι αρχίζουν οι τακτικές πλέον συνεστιάσεις στην αρχή κάθε Παρασκευή και έπειτα κάθε Πέμπτη.

Οι συνεστιάσεις συνεχίζονται. Σχεδόν πάντοτε υπάρχει και κάποια ομιλία. Μαζεύονται τα πρώτα χρήματα και διατίθενται 14.000 δρχ. για το Φιλόπτωχο Ταμείο της Μητροπόλεως.

Στις 9 Δεκεμβρίου 1972 το Διεθνές Ρόταρυ υπογράφει την «Χάρτα» κι έτσι ο Όμιλός μας εισέρχεται στην Παγκόσμια Ροταριανή οικογένεια.

Ταυτόχρονα καθιερώνεται και στην μικρή Γιαννιώτικη κοινωνία. Οι συνεστιάσεις του αποκτούν ενδιαφέρον και έξω από τα μέλη του. Πολλοί προσκεκλημένοι τις παρακολουθούν απ' τους οποίους αρκετοί σε λίγο γίνονται μέλη του.

Έτσι όταν στις 17 Φεβρουαρίου 1973 ο τότε Διοικητής του Ελληνικού Ρόταρυ αείμνηστος, Γιώργος Γατόπουλος, σε μια λαμπρή τελετή παρέδωσε στον Όμιλό μας την «Χάρτα» αναγνωρίσεως από το Διεθνές Ρόταρυ, ο Ροταριανός Όμιλος Ιωαννίνων ήταν πια μια Ζωντανή πραγματικότητα.

Στα 24 Ιδρυτικά μέλη είχαν ήδη προστεθεί κι άλλοι 16, οι Μ. Ανδρεαδάκης, Ν. Γκλίναβος, Σ. Γιαγιάκος, Ι. Δούμας, Δ. Κούλας, Β. Κωσταδήμας, Β. Μακρυδήμας, Θ. Μαλδογιάvvnς, Γ. Μπασάς, Γ. Παππάς, Γ. Παρλαπάς, Δ. Παρλαπάς, Α. Σακκάς, Σ. Σιαφαρίκας, Ν. Σμπόνιας και Α. Τσοφόπουλος. Στους λίγους αυτούς μήνες είχε πραγματοποιήσει 20 συνεστιάσεις με 15 ομιλίες, είχε αρχίσει την προσφορά του στην πόλη και φυσικά είχαν αρχίσει και οι πρώτες αντιδράσεις των γνωστών κύκλων.

Η τελετή της απονομή της «Χάρτας» μένει αξέχαστη σ' αυτούς που είχαν την τύχη να είναι μεταξύ των 162 Ροταριανών Γιαννιωτών κι απ' όλη την Ελλάδα - φίλων και προσκεκλημένων.

Στην τρίτη αυτή προσπάθεια μπήκαν γερά θεμέλια και έφτασε να γιορτάζει εφέτος τα σαράντα τρία του χρόνια, ακολουθώντας πιστά τις αρχές του εθελοντισμού, αγωνιζόμενος και διατηρώντας ψηλά τα ιδανικά του ρόταρυ, προσφέροντας ανιδιοτελώς στην κοινωνία μας και στηρίζοντας τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη.

Στα 49 χρόνια ζωής του έχει καταφέρει ν’ αφήσει το στίγμα του, τόσο στην πόλη μας, όσο και στα ροταριανά δρώμενα της χώρας μας και Διεθνώς και δίκαια θεωρείται ένας από τους καλύτερους και πλέον δραστήριους Ροταριανούς Ομίλους.

Κοιτάζοντας τις επιτυχίες του παρελθόντος παίρνουμε όλοι μας δύναμη και θάρρος και οραματιζόμαστε ένα δυναμικό μελλοντικό ταξίδι του Ομίλου μας προς το καλύτερο.

Σ’ αυτό το ταξίδι προς την πρόοδο και την προσφορά, πιστεύουμε ότι θα είναι όπως μέχρι σήμερα, όλοι οι Γιαννιώτες, συνταξιδιώτες μας, για να γινόμαστε κάθε μέρα ισχυρότεροι και ικανοί για να προσφέρουμε ένα καλύτερο κοινωνικό έργο και να πετύχουμε πολλά για τον τόπο μας και την κοινωνία του.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1.  Άρθρο του προπροέδρου ροτ. Νίκου Λιόλιου.

2.  Παλαιό Βιβλίο Σωματείων του Πρωτοδικείου Ιωαννίνων, σελίδα 144, α.α. 549

3.  «Ηπειρωτικός Αγών». 27/3/1940, έτος ΙΓ΄, Α.Φ. 3886

4. «Ηπειρωτικός Αγών». 3 Απριλίου 1940, έτος ΙΓ΄. Α.Φ. 3892

5. «Ηπειρωτικός Αγών».17/4/1940, έτος ΙΓ΄. Α.Φ. 3904

6. «Ηπειρωτικός Αγών». 31/5/1940, έτος ΙΓ΄. Α.Φ. 3940

7. «Ηπειρωτικός Αγών». 6/6/1940, έτος ΙΓ΄, Α.Φ. 3945

8. «Ηπειρωτικός Αγών». 18/7/1940, έτος ΙΔ΄ Α.Φ. 3981

9.    «Ηπειρωτικός Αγών». 25 Ιουλίου 1940, έτος ΙΔ΄ Α.Φ. 3987

10. «Ηπειρωτικός Αγών». 31/7/1940, έτος ΙΔ΄ Α.Φ. 3992

11. «Ηπειρωτικός Αγών». 1/7/1951, Α.Φ. 5683

12. «Εθνικός Αγών», 23/6/1951, σελ. 2

13. «Κήρυξ», 28/6/1951 σελ. 2

14. «Ηπειρωτικός Αγών». 1/7/1951, Α.Φ. 5683

15. «Ηπειρωτικός Αγών» 5/7/1951, Α.Φ. 5686

16. «Ηπειρωτικός Αγών». 24/7/1951, Α.Φ.5702

17. «Ηπειρωτικός Αγών» 17/11/1951, Α.Φ. 5800, «Κήρυξ», 18/11/1951 σελ. 2, «Εθνικός Αγών», 17/11/1951, σελ. 2

18. «Ηπειρωτικός Αγών». 18/11/1951, Α.Φ. 5801

19. «Ηπειρωτικός Αγών». 5/12/1951, Α.Φ. 5815

20. «Ηπειρωτικός Αγών». 14/12/1951, Α.Φ. 5823.
21. "ΔΕΛΤΙΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ" Ρ.Ο.Ι. Απρίλιος, Μάϊος, Ιοίνιος 2003, σελ. 25.